حتما می دانید که دعوای خدای دیدنی ونادیدنی واصطلاحا خالق محسوس وغیر محسوس از دیرباز بین ملحدان ومومنان عالم سابقه ای دیرینه دارد.ملحدانی که بیش از دل به چشمهایشان اطمینان داشتند ومومنانی که کوشیده اند تا با عقل ونقل بفهمانند همه چیز در دیدنیها وشنیدنیها خلاصه نشده وفراتر از اینجا هم خبرستانی هست.

جدای از این قیل وقال ها اصلا چه کسی گفته که خدای من وشما ندیدنی است؟آیا معقول است که خالق خودش را به مخلوق ننمایاند واین چه ربی است که عمری بگذرد وسروصدایی از ربوبیتش برنخیزد! نمی دانم .شاید دعای خیلی ها این بوده است که خدایا خودت را بما نشان بده تا از دیدنت کیف کنیم(شاید خجالت می کشند بگویند که با دیدنت مطمئن شویم!)

اما خداوند خیلی بیش از آنکه فکر می کنیم خودش را بما نشان داده است.خالق هستی بخش فراتر از طبیعت وبرهان نظم وصدیقین واین حرفها در مشکلات خودش را بما نشان داده است.اعتراف تک تک افراد بشر به وجود یک کارگشا وکار راه انداز ،درست در همان زمانی زیر انبوه مشکلات وغیر مطلوب ها کمرشان خم شده است نمونه ای عینی است از یا الله گفتن کسانی که به تعبیر قرآن مجید در میانه تلاطم امواج دریا ها واقیانوس ها غروب زندگیشان را نزدیک می بینند.گاه باید خدا را در میان آسمان دید .همان زمانی که هواپیمای حامل شما در چاله هوایی گیر می افتد ومعلوم نیست سالم بیرون بیاید.آنجا یکی از جاهایی است که خدا را تمام عیار مشاهده میکنید.

مشکلات ناخودآگاه(که بخاطر سوءاختیار به وجود نیامده اند)یکی از بزرگترین نعمت های خدا برای ماست.نمایشگاهی که خدا ،خدائیش را فریاد می زند.اگر ما بتوانیم با توکل وصبر پازل آنها را مدیریت کنیم شک نکنید که دانای به توحید ناب شده ایم .مشکلات ریز ودرشت فوت کوزه گری است که استاد به شاگرد نمی آموزد ومی گذاردشان برای روز مبادا.برای همان زمانی که نوزاد شیرخواره ،قد کشیده وعربده کشان فریاد(انما اوتیته علی علم عندی)سر می دهد وفکر می کند در ریاضیات عالم عددی بیش از صفر را داراست.

فقط یک سوال باقی می ماند وآن اینکه چرا خیلی از  راننده ها فقط هنگام دست اندازها از خواب بیدار می شوند؟




برچسب ها : صبر