سخت مجروح و ناتوان شده بود.تن زخمی وخسته اش را به قصر فرمانداری آوردند.چشمان تیزبینش به کوزه آبی افتاد.کاسه ای از آن راطلب کرد.ظرف آبی آوردند.نشست و به دیوار تکیه کرد.همین که خواست لبی تر کند خون های صورت ودندانش آب را آلوده کردند.آب را عوض کردند اما قطرات خون دست بردار نبودندو حتی برای سومین بار هم کاسه آب خونابه شدو دندانهایش به درون کاسه ریخت. حرفی نزد مگر کوتاه وجانسوز، انگار نماینده سیدالشهداء یقین کرده بود که باید حسین گونه از این دنیا رخت بربندد.به بالای دارلاماره هم که بردندش نگاهش مدام به سوی کاروان حسین بود وتمام جانش فریاد می زد که : حسین میا به کوفه ، کوفه وفا ندارد... واینچنین روضه عطش از مثل فردا روزی  با عطش مسلم بن عقیل کلید خورد...

امام شیعیان است وحجت خدا بر روی زمین.سجده هایش معروف است ومناجاتش جگر سوز.معصومی است که تک تک صحنه های نینوا را به چشم خود دید و آه های عمیقش خبر از نیم روزی عجیب در جوانی عمرش می دهند. در بازار مدینه را ه می رود.ناگاه چشمانش به کوزه آبی می افتد که ابزار دست ساقی است برای سیراب کردن تشنه لبان.می زند زیر گریه .اهل کوچه وبازار عبارات معروف بازمانده کربلا را در چنین اوقاتی از بر دارند.شاید زودتر از خود امام دور و بری ها هم نوا می شدند .روضه عطش امام سجاد به دل همه آتش می زند:قتل بن رسول الله عطشانا،قتل بن رسول الله جائعا   ای مسلمین، جگر گوشه رسول ، همو که پیامبر بار ها بوسه بارانش کرد در سرزمین کربلا به دست گروهی که خود را مسلمان می نامیدند گرسنه و تشنه لب به شهادت رسید....

اما روضه عطش اصلی دویست سالی بعد از عطش علی اصغر وعلی اکبر شروع شد.از امام باقر تفسیر آخرین آیه سوره ملک را پرسیدند. قل ارایتم ان اصبح ماءکم غورا فمن یاتیکم بماء معین (بگو خبرم دهید اگر آبتان فرو رود چه کسی آب روانتان میدهد)حضرت پاسخ داد :  هذه نزلت فی الامام الغائب.یقول: ان اصبح امامکم غائبا عنکم لاتدرون این هو؟ فمن یاتیکم بامام ظاهر یاتیکم باخبار السموات والارض وحلال الله وحرامه (تفسیر نورالثقلین ج5 ص387) امام فرمود تشنگی اصلی را آخرالزمانی ها می کشند.در میان امواج فتنه ها وشیطنت ها و بی انصافی ها دستشان از امام کوتاه است.امامی که خبرشان می دهد از کنه آسمانها وزمین وحلال وحرام الهی، حجت خدا غائب است و امت تشنه لب...

خدایا به لب تشنه حسین وسفیر حسین ، فرزند حسین را برسان.