دهه شصت را رد کرده بودیم .رسیدیم به سال هفتاد وچند.یک و دو وپنجش را فراموش کرده ام.فقط یادم می آید که در مدرسه بچه ها با آب وتاب خبر از تکنولوژی نوبری می دادند به نام موبایل.وسیله ای  بدقواره ولی کلاس دار که هر چقدرهم که تقلا می کردی در جیب جا نمی شد، همه جا هم آنتن نمی داد وعین بچه باید تر وخشکش می کردی.اما این تازه اول کار بود.موبایل هر روز کوچکتر وبه روز تر و از آنطرف فراگیرتر شدبه طوری که بچه های قد ونیم قد هم قبل از اینکه بتوانند بابا ومامان را تلفظ کنند بجای جغجغه ، با گوشی های رنگ ووارنگ همدم شدند! حالا دیگر برای خیلی ها موبایل واقعا همراه  شده است .در خواب وبیداری ، در مقدس ترین جاها هم رهایمان نمی کند وبا عزیزترین کسانمان رقابت تنگاتنگ دارد.موبایل امروزه جوان رعنایی شده است. عضو خانواده ها شده است ودر سرزمین پارسیان طبق آمار حداقل پنجاه میلیون از آن را می توانی به راحتی پیدا کنی ......

موبایل خوب است ویا اینکه اططلاحا جیز است!؟ اما وشاید را کنار بگذارید....در اینکه نمادی از تکنولوژی است و فرهنگ خاص خودش را به خورد ما می دهد هم شکی ندارم.دروغ هم نیست که موبایل ایجاد فاصله کرده است میان برادر وبرادر وحتی همسایه وهمسایه. به نوبه خود فساد آور است و سلاح ابلیس.خمیری است که هر نوع طرحی را با آن می شود جفت وجور کرد ولی زیبائی هایی هم دارد....

عیدهای ملی ومذهبی ترافیک دیدوبازدیدهای پیامکی است.نگویید که اس ام اس جای صله رحم را غصب کرده است چون که در عصر قحطی عاطفه ها ودر زمانی که بوق ماشین جائی برای شنیدن نم نم باران نمی گذارد همن چند حرفی هم که برای عرض تبریک رد وبدل می شود غنیمت است. بسیاری از معارف الهی در قالب حدیث آیه وحکایت را از همین راه می توان انتقال داد.خیلی دلخوری ها را می شود سربسته حل وفصل کرد.بعضی ها را نصف شب به یاد خدا انداخت! والبته دوستان را به یاد هم.

ولی .....یادمان باشد که همراه ما فقط خداست .فقط وفقط ............خدددددددددددددددددددددددا




برچسب ها : اخلاق برچسب ها : پست مدرنیسم