تا بحال از مذمت یهود کم نشنیده ایم و خوانده ایم در قرآن که شدیدترین دشمنی ها را دارند نسبت به مومنین( ان اشد الناس عداوه للذین آمنوا الیهود) اما گاه در همین جماعت عدوّ ، موارد نادری از انصاف و دلدادگی به حق و حقیقت،آنهم تا مرز شهادت یافت می شود که مصداق بارز خوش فرجامی است و اِندِ عاقبت بخیری.از آنجا که درتاریخ جنگ تحمیلی خودمان هم از شهدای اقلیت های دینی بحث و گفتگو می شود بد نیست شهدای صدر اسلام را از این منظر، رصدی بنماییم.

کسانی که درباره زندگی حضرت زهرا(س)، مطالعه دارند و به مناسبت بحث فدک ، اموال و موقوفات بانوی اسلام را شماره کرده اند نام یک یهودی به نام مخیرق برایشان غریب نیست.

مخیرق کلیمی بود، صاحب مال و تنومند،در دل هم علاقه مند به دیانت و پیامبر خاتم و نشانه داده شده در عهد عتیق و البته مبغوض اربابان کنیسه ها. مخیرق صاحب هفت مزرعه و باغ حاصل خیز بود که به باغهای هفت گانه( بساتین سبعه) شهرت داشتند.تاریخ نام این باغ ها را که در منطقه ای خوش آب و هوا در مدینه به نام (عوالی) قرار داشت این گونه ضبط کرده است:اعراف،اعواف،صافیه،دلال،برقه،حُسنی و مشربه ام ابراهیم

درست در روزی که جنگ احد شروع شد لباس رزم پوشید جهت یاری پیامبر.غافل از هم کیشان خود نبود و می خواست متهم به کاهلی نشوند. شنبه بود.نهیبشان زد که یاری کنید محمد را که هموست وعده داده شده تورات و موسای کلیم.اما برای این قوم بدسابقه و شهره در کاهلی بهانه ای بهتر از این جور نشد که بگویند یوم السبت است و روز تعطیل حتی از برای جهاد و شمشیر زدن برای نصرت حق.وبراستی که چه کشید موسی از دست اینان!!! مخیرق اما جواب داد که حکمت تعطیل کسب وکار در روز شنبه ، اشتغال به عبادت است وامروز یاری این پیامبر ، برترین عبادت محسوب می شود.

همان روز یعنی شنبه ، هفتم شوال خودش را به پیامبر اسلام رساندو ضمن اعلام یاری حضرت گفت : در صورتی که در این راه کشته شدم ، هفت باغ که در تملک من است به پیامبر بخشیدم تا به دست یهودیان نیفتد.وقت را از دست نداد و به معرکه احد وارد شد. شمشیر زدن، خستگی، زخم و آخر الامر شهادت قبل از ظهر.پیامبر در حق او فرمود:

اگر می خواهید کسی را ببینید که بدون خواندن رکعتی نماز به بهشت می رود به مخیرق بنگرید.

هم چنین فرمود:

از میان یهودیان مخیرق بهترین بود.

پیامبر چندین سال درآمد باغ های مخیرق را صرف نیازمندان بنی هاشم می نمود . در سال هفتم هجرت آنها را به پاره تنش بخشید. حضرت زهرا هم بعد از تملک این باغ ها به رسم پدر درآمدش را خرج بنی هاشم نمود.