عجب دنیای عجیبی دارد الفبای فاطمه.از الف تا یائش انسان را به گریه می اندازد .راستی تا به حال چند بار درباره الفبای زندگی حضرت زهرا فکر کرده ایم.اولین کلماتی که در قاموس انسانها باشنیدن حرفی به ذهنشان خطور می کند بسته به نوع زندگی ومحیط تفکراتشان متفاوت است.شیعه باشنیدن حرف فاء اولین کلمه ای که به یادش می افتد فاطمه است ودر مرحله بعد در معجم  عمر حضرت فاطمه حرف فاء به فدک تفسیر می شود.فدک سرزمینی است درحدود 150کیلومتری مدینه ودر نزدیکی قلعه های خیبر که در تاریخ به نماد مظلومیت شیعه تبدیل شده است

بعد از فتح قلعه خیبر اهل فدک پیش دستی کردند وبرای جلوگیری از جنگ پیشنهاد کردند که نصف سرزمین حاصل خیز فدک را به پیغمبر بدهند.از این رو فدک نه غنیمت مسلمین بلکه فیءمحسوب می شود یعنی سرزمین هائی که بدون جنگ تسلیم مسلمین میشود که طبق آیات 6و7سوره حشر در مرحله اول مخصوص خدا وسپس مخصوص پیامبر خدا ونزدیکان اوست ودیگر مسلمانان حق دخالت در آن را ندارند.این سرزمین اگر چه در زمان حیات پیامبر واز سوی آن حضرت به فاطمه زهرا (س)بخشیده شد اما در اولین روزهای پسین شهادت رسولخدا توسط ابوبکر وعمر غصب شد ودر طول تاریخ مراحل مختلفی را طی کرد وغالبا به جز در زمان عمر بن عبدالعزیز ومامون عباسی توسط عمال خلافت اداره می شد .فدک سمبل خلافت به حق ائمه است.حضرت زهرا نه برای یک قطعه زمین بلکه برای جلوگیری از بدعت ها گام به مسجد پیامبر گذاشت.خطبه فدکیه آن حضرت از مهم ترین منابع معرفتی ودانشی شیعه محسوب می شود که محل دقت نظر بسیاری از دانشمندان بوده است.

هنگامی که هارون الرشید از امام موسی کاظم علیه السلام خواست تا حدود فدک را مشخص کند تا آن را برگرداندحضرت فرمودند:اگر من حدود آن را بازگو کنم قطعا موافقت نخواهی کرد.هارون گفت :به حق جدت سوگند حدودش را مشخص کن.امام فرمود :حد اول آن سرزمین عدن است وحد دوم آن سمرقند وحد سوم آن آفریقا وحد چهارم آن سواحل دریای خزر وارمنستان .هارون با تعجب گفت:پس چیزی برای ما باقی نمانده ،برخیز وجای من حکومت کن (اشاره به اینکه آنچه گفتی مرزهای تمام کشور اسلامی است)امام علیه السلام فرمود :من که به تو گفتم اگر حدود آن راتعیین کنم هرگز آن را نخواهی داد.

درباره فدک سخنان واشکالات زیادی بر زبان ها رانده می شود .از جمله اینکه چرا در زمان های بعدی فدک به ائمه بازنگشت واگر در دورانهای خاصی هم زمام آن به دست علویان بود در دست نوادگان زید بود وائمه از جمله امام رضا از گرفتن آن امتناع می کردند .شاید بتوان گفت در آن زمانها فدک بیشتر جنبه مادی پیدا کرده بود ونه معنوی وشاید حمل بر علاقه به دنیا می شد ونه امتیازات معنوی وبه دیگر سخن قبول آن در آن شرائط برای ائمه کوچک بود.البته خود خلفای جور هم ترجیح می دادند که امکانات مالی امامان گسترده نشود .همان طور که در داستان معروف هارون مشهور است که وقتی به مدینه آمد احترام فوق العاده ای برای امام موسی بن جعفر قائل شد به گونه ای که برای فرزندش مامون تازگی داشت .اما هنگامی که نوبت به هدایا رسید هدیه ای را که خدمت حضرت فرستاد بسیار ناچیز بود .مامون از این مساله در شگفت شد وهنگامی که علت را از پدر سوال کرد او در جواب مطلبی را گفت که خلاصه اش اینست :ما نباید کاری کنیم که آنها قدرت بگیرند وفردا بر ضد ما قیام کنند! 

آری،فدک هنوزهم در غصب است!