ارزش ها وسنت های خیر در کشور ما وکلا در میان متدینین یه دو گروه عمده تقسیم می شود. گروهی از کارهای خیر هستند که در میان اهل فن به خیرات شصت وچهاری معروفند .یعنی به نوعی با مقوله شیرین شکم در ارتباطند.شصت وچهار کنایه ای لطیف است از قاشق طبیعی یعنی انگشت شصت باضافه چهار انگشت دیگر!!! باید ونباید هایی که در لیست شصت وچهار قرار می گیرند همیشه خوش اقبال بوده ودر میان کارهای خیر به نوعی بالانشین به حساب می آیند.به عنوان نمونه همین که واو کلمه ولیمه به گوش می رسد همه با ذوق وشوق یکدفعه می شوند با حال.نمونه حی وحاضرش سنت افطاری در ماه مبارک رمضان است که به محض رویت هلال بعضی ادارات با هم کورس افطاری دادن می گزارند.یک شب مخصوص هیئت موسس ومدیران ارشد، شب دیگر همه کارمندان رسمی همراه با خانواده...همین جور برو تا آخر ماه به طوری که هر موجود زنده ای که به نوعی روزانه با آن اداره سروکار داشته باشد را همراه با نسل وذریه اش دعوت می کنند.

در مقابل بعضی ارزش ها هستند که برای مردم نوعی ضد حال است.معمولا واجباتی که به نحوی با دست به جیب شدن مربوط باشد در این قسمت جای می گیرندمثل خمس وزکات و....به قول آن بنده خدا بین حی علی الصلاه وحی علی الزکاه کلی توفیر وفرق وجود دارد.

اگر شوخی را کنار گذاشته وکمی دلسوزانه تر وجدی تر به سیر نزولی وصعودی عمل به ارزشها دقتی کنیم با کمال تاسف می بینیم برخی ارزشها در کشور ما که سابقه کهنی هم دارند در حال کارتن خواب شدن هستن.حیا وعفاف از ارزشهای مهمی است که کم کم در حال رساله نشین شدن است.یا اصلا در رسانه ها مطرح نمی شود ویا اگر هم می شود برای اینست که بعدا در خاتون نامه سرش را ببرند.مستاجر هر نهاد وارگانی که می شود شانه خالی کرده وصاف پرتش می کنند وسط حوض فیضیه! تا کم کم مسئولان فرهنگی تنها نظام سیاسی شیعی جهان رابین هود وزنگ تفریحی باشند برای سوداگران اندام.

پی نوشت : آه صاحب درد را باشد اثر




برچسب ها : حجاب