جهان رابطه ها جهان عجیبی است .چیزی فراتر از ریاضیات وحساب وبه قدر تمام آسمانها.برخی شان فقط در دنیویات خلاصه می شوند وبرخی شان (که کم هم نیستند !)بخاطر روز مباداست.برخی رابطه ها انسان دوستانه اند هم چنانکه خیلی هاشان فرامنطقه ای وآئینی اند.من روی یک رابطه کلیک اساسی می کنم و آن رابطه زینب است با حسین (ع).این علاقه از آغازین روزی که قنداقه خواهر را به دست برادر دادند شروع شد وتا گودی قتلگاه ادامه پیدا کرد.علاقه زینب به برادر نه فقط از روی علاقه وعطوفت خواهرانه بلکه بر اساس رابطه ای ولائی بود .او در زمان ازدواج با شوهرش فقط یک شرط داشت وآن اینکه از حسین جدا نشود .هرکجا رفت او هم برود حتی اگر رمل های سوزان کربلا باشد وحتی اگر لباس اسارت را بپوشد.

کربلا جهانی است از رابطه ها

آنچنان که عباس برادرش را نه برادر ،بلکه مولا صدا می زد وزینب او را امام خود.اینان از مادر خود فاطمه زهرا (س)خوب یاد گرفته اند که فرمود:امام مثل کعبه است .کعبه هیچ گاه طواف نمی کند بلکه دور آن طواف می شود.(مثل الامام مثل الکعبه ،یطاف ولایطوف)

رابطه ولایی یعنی صدای فرمانده ات را ازمیان هیاهوی صداها آنهم در تاریکی شب تشخیص دهی .براستی خواهر جنازه بریده وقطعه فطعه برادر را چگونه از میان آنهمه اجساد پیدا کرد؟




برچسب ها : حضرت زینب برچسب ها : امام حسین