شعبان را شعبان نامیدند چراکه طبق فرمایش پیامبر، رحمت الهی در این ماه شعبه شعبه شده وگستره بیشتری پیدا می کند.گام دومین است برای رسیدن به ماه خدا وضیافت آن.
ماه عجیبی است شعبان!
در میان دوازده ماه قمری، دو ماه از بقیه متمایزند.یکی محرم ودیگری شعبان .اولی هیچ مناسبت شادی ندارد و دومی هیچ شهادت و وفاتی را به خود راه نداده است.ماهی است تماما شادی وطراوت.ماه ملی جشن وشادی نام بدی برای آن نیست.
اما،
به قول ظریفی ماه شعبان هم بدون نام حسین نمی شود.طلیعه ماه با حسین و شخصیت های کربلائی یعنی امام سجاد(ع)و قمر بنی هاشم شروع می شود واین هلال ،بدر کاملش در نیمه شعبان است.شاید خدا با زبان تکوین می خواهد به ما بگوید برای مهدی یاوری ابتدا باید حسین یاری کرد.مقدمه قیام امام زمان کربلا بود واز همه مهم تر.ماه نیمه شعبان برای اینکه به اینجا برسید قبلا خمیدگی یک هلال را تحمل کرده است،آه سکینه را دیده وصبر وشکیبائی زینب را.
برچسب ها : شادی برچسب ها : ماه شعبان