از آن زمان که جم پادشاه ایرانی اول فروردین را آغاز سال وموسم جشن وسرور اعلام کرد حداقل سه هزار سال است که ایرانی جماعت وبه تعبیر بهتر پارسی زبانان همزمان با بهار طبیعت مراسم عید بپاداشته وشادی می کنند.از نوروز خاطرات زیادی در ذهن هر کسی وجود دارد.قدیم تر ها نوروز که می شد بسیاری از خانواده ها چرب ترین وعده غذائی شان که معمولا با نام برنج گره خورده بود تجربه می کردند.عیدی دادن هم که جزءحواشی جداناشدنی عید نوروز است هر ساله شور وشعف وصف ناشدنی را برای خانواده مخصوصا خردسالان به همراه دارد.شاید بعضی بزرگتر ها اعتقاد داشته باشند که نوروز ودید وبازدید آن برایشان عادی شده واول فرودین برایشان هیچ تفاوتی مثلا با آبان ماه ندارد اما خود همین ها قبول دارند که بعضی دوستان وخویشاوندان را فقط وفقط در مراسم نوروز می شود زیارتشان کرد وعید که بگذرد سایه شان را هم نمی توان پیدا کرد!

به هزار وچهارصد واندی سال قبل برگردیم.زمانی که دین تازه وارد در سرزمین آریائی ها جاخوش کرد وسند شش دانگ بسیاری از قلب ها را به نام خود زد.پارسیان از ظلم ساسانیان وتبعیض های زردشتی مسلکان رها شده وبا تعالیمی از جنس آسمان آشنا شده بودند.این دین عید قربان وفطر وجمعه را با خود آورد.هم چنین تبعیت محض ایرانیان از امامت و ولایت ،عید سعید غدیر خم را تاج نشین اعیاد وجشن هاو(عید الله الاکبر) نمود.اما این تازه واردها با نوروز وجشن نوروز بد رفتاری نکردند.مگر نه اینکه خود اسلام بسیاری از آداب ورسوم باقی مانده در سرزمین عربستان را بخاطر اینکه از سرچشمه ای عقلانی ویا دینی تغذیه می شدند تایید وامضاء کرد.

اسلام ویرایش جدیدی از کتاب نوروز را به جهان عرضه کرد و نگاه تازه ای را فراروی ایرانیان وتمام مشتاقان نوروز قرار داد.عید نوروز عیدی مذهبی نیست(آنچنانکه بعضی ها سخن از اسلام ایرانی می رانند)ولی ضد مذهب هم نیست.اسلام می گوید از تحویل به سوی تحول بروید.بعضی تحویل خورشید به برج حمل را جشن می گیرند اما از تحولشان خبری نیست.سال 1390یعنی هزار وسیصد ونود بار زمین دور خورشید گشته اما آیا ما هم همین مقدار دور خورشید حقیقت یعنی حجت خدا بر روی زمین گشته ایم ؟

نمی دانم چرا بعضی ها اصرار دارند  که در نوروز خبری از دین وخدا وعرش نباشد.اسلام چیز زیادی از ما نمی خواهد.صاحبان شریعت از ما خواسته اند که در چنین ایامی چشممان از ظرف ها آجیل ومیوه واحیانا نگاه های حرام ! بالاتر رفته وبا نگاه به شکوفه های بادام وزرد آلو بیاد قیامت وآنور خاک بیفتیم.از ما می خواهد از شکوفه هم بالاتر برویم وبا نگاه به خورشید یاد کنیم از اعتدال ومیانه روی نوروز،زیرا اول فروردین یکی از دو روزی است که مدت زمان شب وروز کاملا مساوی است.اسلام از ما می خواهد که بدانیم برگردان شمسی عید غدیر (18ذی حجه )اول فروردین است ودر این روز با گناه از ولایت دور نشویم.

دعای سال تحویل کاملا هماهنگ با سیاست (از تحویل به سوی تحول)ارائه شده است:

یا مقلب القلوب والابصار *یا مدبر الیل والنهار *یا محول الحول والاحوال*حول حالنا الی احسن الحال

تعجب نکنید .روز نو همان برعکس شده نوروز است .طبق صرف کردن این واژگان ما باید دو کلمه نو ماه ونو سال را هم به آن اضافه کنیم .

بعد از این شوخی بی مزه می خواهم بروم سر اصل مطلب .یادم می آید چند سال پیش تلویزیون جهت شب یلدا مشغول مصاحبه با مومنین ومومنات بود .تقریبا تمام اظهار نظرها تو مایه شکم ومتعلقات مربوط به آن بود که بله ما در این شب همه دور هم جمع می شویم ،تخمه ای می شکنیم  ،آجیلی می خوریم ،پوست میوه ای میگیریم تا در پرتو آن نگذاریم بلندترین شب سال به تنهایی به صبح برسد .در این میان یک شهروند عزیز جوّ دنیایی مصاحبه ها را شکست وگفت :شب یلدا شبی است که بهتر می شود با خدا راز ونیاز کرد ویک دقیقه به سهمیه عبادت شب زنده داران اضافه می شود .

نگاه ما به روز نو ویا همان نوروز باید فراتر از چند کیلو اضافه وزن بهمراه چند گیگابایت غیبت از آدم ابوالبشر گرفته تا صور اسرافیل  باشد.این همان نگاره مقدسی است که پیامبر خاتم به زیبائی تمام از آن یاد می کند که فرمود:با دیدن بهار، قیامت را بسیار یاد کنید .

ما در طول عمر قیامت ها ی متعددی را تجربه می کنیم .یکی از قیامت ها بطور ثانیه ای اتفاق می افتد وتمام وجود نو شدن را تجربه می کند واین قیامت صغری همان چیزی است که ملاصدرا آن را حرکت جوهری نامید .در این میان قیامت های وسطائی هم رخ می دهد مثل مساله رجعت وظهور امام زمان (عج)تا برسیم به قیامت کبری واصلی.بهار ماکتی طبیعی از وقوع قیامت است .فقط کافی است که کانال تلویزیون عبرت گیری ما با گناه وغفلت برفکی نشود آن گاه می فهیمیم که چرا گاه بعضی عرفا واهل دل ساعت ها نظاره گر گلها ی بهاری بودند .

در ساعاتی  که بعضی انسان نماها تنها دعایشان در هنگام سال تحویل (یا مقلب المال والاموال ،حوّل مالنا الی احسن المال )است از خدای بزرگ بخواهیم علاوه بر روز ،روزانه ها های ماهم نو بشود شاید که نظرة الایام (بهار ایام)یعنی مهدی فاطمه زودتر ظهور کند.

گفتم چو بیائی غم دل با تو بگویم                   چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیائی