انتخابات مملکت ما حواشی جالبی دارد که گاه در همه دوره ها تکرار می شود .یکی از این حاشیه های پرو پا قرص و از عوارض لازم  ولاینفک انتخابات، آراء باطله است.چند دوره حضور در هیئت نظارت تجربه خوب وفرح بخش و گاه قابل تاملی از اراء باطله را برایم به یادگار گذاشته است.در سخت ترین  و پرکارترین ساعات روزهای رای گیری و درست در آخرین لحظات شمارش آراء که جان همه در حال به در آمدن است والبته از چای ومخلفات آن هم خبری نیست،کافی بود که یک آدم خوش ذوق و و قت شناس صاف برود سراغ این قماش آراء و آنها را برای حاضران بخواند.بعضی از این رای ها در خاطرم مانده است: من به زی زی گولو رای می دهم، دوستت دارم شقایق، مرگ بر آمریکا،شادی روح امام خمینی صلوات، من بیکارم و ... حالا شما به این لیست اضافه کنید نقاشی بعضی ها را وهم چنین نوشتن شماره تلفن همراهشان بر روی کاغذ رای!!!

اگر این رای های باطله به درستی تحلیل شوند نتایج جالبی بدست خواهد آمد.بعضی از صاحبان آراء باطله هم میخواهند در انتخابات شرکت کنند و هم نکنند.ممکن است در ماهواره ها به گوششان خوانده باشند که اگر صفحه انتخابات شناسنامه شان سفید باشد شغل بی شغل! بعضی آراء باطله همراه با عشق به اصل انتخابات  ولی با چاشنی ناامیدی از همه کاندیداهاست.این مورد درباره آراء سفید بیشتر صدق می کند.بعضی هم واقعا نمی دانند به چه کسی رای دهند و صاف می روند سراغ  امام زمان و پیغمبر و... و روی کاغذ  نام آنان را می نویسند.بخش محدودی از صاحبان آراء باطله هم بصورت تفرجی و شاید اشتباهی وحتی از روی چشم وهم چشمی ، برای اولین و آخرین بار سر از شعب اخذ رای در می آورند تا لااقل یک بار هم که شده انتخاب را در سطح کلان تجربه کنند.

در هر حال رای های باطله اگر چه نشان از بی ذوقی صاحبانش دارد ولیکن قبول کنیم که گاهی تقصیر دیگرانی است که آنان را اقناع نکرده اند تا بدانند رایشان  وقتی اثر کامل دارد که نام نامزدی آنهم از روی تحقیق و کاردانی، زینت بخش کاغذ رای شده باشد.

انتخابات مثل مقدمه ابن خلدون است بر کتاب تاریخش.مقدمه از ذی المقدمه مشهورتر شده طوری که ابن خلدون را با نام مقدمه ابن خلدون می شناسند.مقدمه ای مفید وجامع در باره سیر تطور علوم ورشته های مخلتف دانش که منبع بسیاری از تحقیقات وپژوهش ها شده است. رای دادن در انتخابات هم به دقیقه نمی رسد ولی امان از مقدمه چند ماهه اش!

در این مقدمه شما ممکن است با تفسیر های جدیدی از زهد ومردم داری وخدمت مواجه شوید و چشمتان به مصادیقی ابداع شده از فضائل اخلاقی روشن شود به طوری که گاه گذاشتن کیسه زباله همسایه در سر کوچه، بخشش اجباری وحیثیتی جا به همان همسایه در صف بانک و زیر نگرفتن کودک خردسال همو توسط اتومبیل شخصی ! به نوعی مردم داری به حساب می آید.و در این زیر وبم تبلیغات کم نیستند کسانی که سعی می کنند با استفاده از تمام ابزار تبلیغاتی ممکن ولو جغجغه این کمالات دو هزار وچندی را به گوش گاهواره نشینان و پوشک پوشان هم برسانند.

از سوی دیگر هر چه به انتخابات یعنی بزرگترین ماراتن سیاسی نزدیک می شویم گفتمان (یکی به نعل ویکی به میخ)هم شدید فربه شده واضافه وزن پیدا می کند.گو اینکه ناف تبلیغات انتخاباتی را با چاقوی انتقاد از همه جا وهمه کس(جز خود!)بریده اند.در این ایام برخی وعده ها شنیدنی است .از  دخالت در امورات الهی مانند قول به بارش باران وآبسالی گرفته وتا وعده ایجاد یک کارخانه به ده ها روستای مختلف!

باید خوب نگاه کنیم وحتی خجالت نکشیم واز صاحبان بصیرت عینکی قرض کنیم! ما نماینده از خود گذشته می خواهیم ونه از معیار گذشته.تبعیت قولی و فعلی از بادا ومباد های ولی فقیه ونگاهی عاشقانه ومطیعانه داشتن به این درگاه ، وهم چنین برائت های صریح وبدون تعارف از فتنه وفتنه گران به همراه عقبه ای قابل توجه  که او را از جرگه ساکتین فتنه خارج کند از مهم ترین معیاری های ماست. ما کسی را می خواهیم که بداند وبفهمد درد دین داران را .همان کسانی که با دین نفس می کشند و پاره های تنشان را فدا کرده اند برای لبیک گویی به نائب امام زمان.کسی که درد ارزشهای کارتن خواب و رساله نشین را داشته باشد واسیر زر سالاران وزور مداران نشود.نه به شادخواری ورفاه زدگی رو آورد ونه درک معوج از واقعیات داشته باشد.کسی به هنگام عمل ، امل ها را بر باد ندهد و تشنه معنا باشد.

ما برای خانه ملت رابین هود وزنگ تفریح دیگران بودن نمی خواهیم بلکه نماینده می خواهیم.