قریب به ده سال است که مرا بعنوان طلبه وسرباز امام زمان (عج)یادمیکنند اما نمی دانم فرشتگان وماموران الهی آیا مرا سربازی صادق میدانند ویا اینکه سرباری بیش نیستم .در این شب عزیز که یادمان نخستین ساعات شروع افاضه ولایی امام عصر علیه السلام است از خدا میخواهم که مرا جزء دلدادگان عاشورائی حضرتش قرار دهد و در این دورانی که همه نوکر زمان شده اند ونه امام زمان ودر قرنی که بسیاری دلخوش به سرودن شعر انتظارند در حالیکه هنوز در دست یازی به الفبای شعور انتظار لنگانند مرا به نوکری خود قبول کند .

ای خدای مهدی ومهدی یاوران

تو خود می بینی که دنیا پر شده است از نسناسان ناس نما که اساس را در اثاث میجویند وبا غرق شدن در وارفته جوی کثرت از عمق زاینده رود توحید بازمانده اند .به من توفیق بده که واقعا سرباز باشم ونه سربار

ای گل اگر خاریم ما بوی تو داریم      بر تن لباس خدمت کوی تو داریم .




برچسب ها : امام زمان