ماه خدا وقتی می آید در همه جا فضا کم یا زیاد متفاوت میشود. در شهر که قدم می زنی بعضی از مشاغل خاص کسب و کارشان تعطیل است و برعکس برخی مشاغل کارشان روی دور افتاده و یک ماهه بار یازده ماه دیگر را می بندند. در این ماه در و دیوار شهر به نوعی خداباران میشود و شعائر بیشتر به چشم می خورد واز سوی دیگر برخی ناهنجاری ها به حداقل می رسد و یاکاملا حذف می شود. قشر کارمندهم جدای ازتفاوت های در زندگی شخصی و خصوصی، در این ماه با نوع دیگری ازکارمندی مواجه می شود. ازبالا و پایین شدن ساعت اداری بگیر تا سفره های مفصل افطاری به عناوین مختلف. رسمی که چند سالی است در ادارات دولتی مرسوم شده است برگزاری کلاسهایی است که بعنوان آشنایی با مفاهیم قرآنی و دینی و عموما با سرفصل های معارفی برگزار می شود و شرکت کننده گان از نوعی مزایای حقوقی هم برخوردار میشود.تعدادکلاس ها متفاوت است .برخی یک جلسه در هفته و برخی ده جلسه در ماه رمضان و برخی هم هر روزکاری!

این پست رامخصوصا نوشتم چون معتقدم این کلاسها که با حلول هلال رمضان یکدفعه به صورت قارچ وار سر بر می آورند و با افول هلال مذکور! یکدفعه و بهر طریق ممکن زنده به گور میشوند نیاز به آسیب شناسی جدی دارد. اینکه از رئیس اداره تا آبدارچی آن به نوعی قصد فرار از این نوع کلاسها را دارند جدای از کیفت استاد و یا وقت ها ی نا مناسب آن و ازهمه مهم تر ضعف عمومی ناشی از روزه داری ، همگی نشان از بی تمایلی غیر مغرضانه طیف وسیعی از کارمندان دارد. با توجه به تجربه شخصی خودم در سالهای اخیر حتی در مراکز نظامی هم که نظمش رسمی و تعریف شده است باز تا آخر کلاس افراد زیادی را مشاهده می کنید که صرفا  برای خالی نبودن عریضه از اسمشان  در دقایق آخر وارد کلاس شده و بعد از بهره گیری از انفاس قدسی روزه داران! بافرستادن صلوات از همان راهی که آمده اند برمیگردند. طبق اقرار برخی دوستان که دستی بر آتش تدریس این کلاس ها دارند بعضا وقت مفید این کلاسها از ده دقیقه تجاور نمی کند. کلاسهایی که اول وقت تشکیل می شوند نسبت به کلاسهای آخر وقت اگر چه از شور بیشتری برخوردار است ولی مشکلات خاص خودش را دارد. از دیر تشکیل شدن کلاس گرفته تا معطلی و نفرین ارباب رجوع که این کلاسها را عامل سوء استفاده بیشتر برخی کارمندان می دانند. کلاسهای آخروقت که منتهی به نماز ظهر است که واقعا خنده دار است و آنچه از کلاس به چشم می خورد فقط صف نماز جماعت است و بس. شاید شما بگویید این مشکلات در هر کلاس اداری به چشم می خورد ولیکن انصاف بدهیم درباره این پرسش که چرا برخی ادارات و نهادها فقط در ماه رمضان و آن هم با این سیستم شلخته که همه چیز در آن مثله می شود به یاد خدا می افتند.چه اشکال دارد که این کلاسها هفته ای یکبار اما بطور مداوم در طول سال برگزار شود . استاد مناسب و فعال ، زمان خوب و جو پر نشاط هم از دیگر مولفه هایی است که در این کلاسها باید مد نظر قرار گیرد.




برچسب ها : دین