چند روز پیش از دوستی کتابی هدیه گرفتم بنام زندگی شیخ ابراهیم زنجانی به قلم جناب آقای علی ابوالحسنی(منذر).ظاهرا اولین بار بود که این اسم را می شنیدم.عکس رویش که نشان از یک هم لباسی داشت اما داخلش را بی خبر بودم .خیلی کنجکاو شدم که ببینم این شیخ اهل زنجان که بوده است.آیا واقعا روحانی واهل معنا بوده است یا اینکه صرفا عمامه بسری بیش نبوده است.با اینکه کتاب نسبتا مفصلی بود اما اکثر مطالبش را خواندم وآنجا تازه فهمیدم این جناب زنجانی بجای اینکه خال لب اسلام باشد خار راه آن بوده است آنهم به صورت خفن.واقعا بعنوان یک طلبه تکان خوردم وداد زدم الهم اجعل عواقب امورنا خیرا.چرا تکان نخورم وقتی می خوانم کسی که از تحصیل کرده گان حوزه نجف واز شاگردان آخوند خراسانی بوده است بعد از بازگشت به ایران عمر ورق توفیقش برگشت و هوای نفس با او کاری کرد که حاضر شد شیخ فضل الله نوری یعنی سردمدار و یَل میدان مشروطه مشروعه را به بالای دار بفرستد.در فیلم شیخ فضل الله نوری که زمانی در تلویزیون پخش می شد، صحنه هایی از دادگاه شیخ فضل الله  وگزافه گویی های زنجانی را نسبتا به تصویر کشیده بود.تاکتیک شیطان رانده شده است دیگر.یک روحانی نما ،روحانی واقعی را به بالای دار می فرستد آنهم در روز سیزده رجب وبعد هم به جنازه نازنینش که چه اهانت ها نکردند.هم چنین در اثر افکار نادرست او،درست در همان زمانی که مرحوم بافقی داشت زیر لگد مزدوران رضاخانی از حجاب به عنوان ضروری دین دفاع می کرد وصدها نفر در مسجد گوهر شاد به خاک وخون کشیده شدند ،دو تن از دختران همین آقا جزء پیشگامان کشف حجاب بودند.

بعد از نماز مغرب وعشاء در حرم بی بی فاطمه معصومه(س)با قدم هایی آرام رفتم کنار مقبره شیخ فضل الله نوری در انتهای صحن اصلی حرم و زل زدم به عکس بزرگی که بر روی قبرش بود.عجب نگاه نافذی.انگار همین الان زنده است و بر عصایش تکیه زده و می نالد از کسانی که بجای ولایت فقیه می خواهند ولایت بر فقیه داشته باشند!

از کلمات امام خمینی(ره)بر می آید که که عبرت های بکر وغریبی در داستان مشروطه خوابیده است که بما نشان می دهد چه طور جنبش عدالت خواهانه ایران که تکیه گاهی جز دین ودیانت نداشت ابتر وناکار آمد شد وبدست زنجانی ها وتقی زاده ها کمرش شکسته شد.کلام امام خود صریح وگویاست:

شما می دانید که مرحوم شیخ فضل الله نوری را که محاکمه کرد؟یک معمم زنجانی ،یک ملای زنجانی محاکمه کرد وحکم قتل او را صادر کرد .وقتی معمم وملا مهذب نباشد ،فسادش از همه کس بیشتر است .در بعضی روایات است که در جهنم بعضی ها از تعفن بعضی روحانیون در عذاب هستند ودنیا هم از تعفن بعضی از اینها در عذاب..........(27/9/1359)  

واین داستان غم انگیز تا قیامت ادامه دارد.قصه کِشته ها ی زهرآلودی که تنها کُشته های غمبار را به ارث می گزارند.