خاطره زیر را مرحوم حاج شیخ غدیر علی ممیز(پدربزرگم)در اوائل دهه هشتاد نقل فرمودند والبته بعد از وفاتشان از زبان چند تن از علمای شهرضا که در آن زمان طلبه مدرسه علمیه صاحب الزمان بودند نیزتکرار شد:

اوائل دهه پنجاه بود که یکبار لیست وجوهات مربوط به حضرت امام (ره)را با پست به سمت عراق فرستادم، علی رغم احتیاط من آدرس گیرنده در اداره پست اصفهان لو رفت و ساواک مطلع شد.من را در شهرضا دستگیر کرده وبه سرعت به ساواک اصفهان منتقل نمودند.

از هنگام ورودم به اتاق بازپرسی ، مرتب تلفن زنگ می زد وعلمای اصفهان سفارش من را می نمودند.چشم هایم بسته بود ولی می شنیدم که یکی از ساواکی ها که از این تماس ها حسابی کلافه شده بود از دیگری پرسید:این کیست که امروز آورده اند؟

دیگری جواب داد: از طرفداران خمینی است.

او گفت:گمان نمی کنم که خود خمینی هم به اندازه این شخص طرفدار داشته باشد!

سه روز بی آب وغذا در زندان بودم.روز سوم بازپرس آمد و گفت : چیزی نمی خواهی؟

گفتم :اگر چایی باشد می خورم.

یک استکام چایی آوردند اما لب نزدم.مامور ساواک عصبانی شد ونصف چایی را سر کشید و فریاد زد:

ببین که چیزی در آن نریخته ام!

بعد از اطمینان از مسموم نبودن چایی نصف باقیمانده را خوردم.

چند ساعت بعد با وثیقه یکصد هزارتومانی مرحوم حاج سید حسن کسائی و حاج سید محمد بحرینی(از بازاریان شهرضائی مقیم اصفهان) آزاد شدم وبه شهرضا باز گشتم.

هفت هشت سال پیش بود که هشدارهای رسانه ای درباره خطرات چهارشنبه سوری و بی گدار به آتش زدن در این شب جای پای ثابتی در رسانه های دیداری وشنیداری پیدا کرد.فراموش نکنیم اشتباه تاریخی صدا وسیما را در عمومی کردن مبحثی به نام چهارشنبه سوری.اگر چه این رسم خرافه در زمان پهلوی به شدت تبلیغ می شد ولیکن در سالهای پس از انقلاب جز در برخی از قسمت های کلانشهرها مشتری ثابت و پر وپاقرصی نداشت.نهیب های شدید رسانه ای در سالهای اخیر باعث شد که ساکنان کوه قاف هم به نوعی با چهارشنبه سوری آشنا وحتی به آن معتقد گردند.هشدارهایی که جایش در شبکه تهران بود سر از شبکه ملی در آورد  و ناخودآگاه چهارشنبه سوزی را به تمام کشور وحتی برخی روستا ها تسری بخشید.

حال چهارشنبه سوزی در چه مسیری افتاده است؟ گزینه های مختلفی وجود دارد.بعضی به عنوان یک فرصت از آن یاد می کنند و بر طبق مد روزگار ما می گویند که همه چیز را می شود تبدیل به فرصت کرد.شاهد مثالشان هم معمولا سیزده بدر است که می گویند با اعلام سیزدهم فروردین بعنوان روز طبیعت عملا این سنت ایرانی هدایت یافته وتحت کنترل منطقی قرار گرفت.شواهدی از این تفکر را در لایه های مدیریتی به راحتی مشاهده می کنیم از کوبیدن افراطی بر طبل بازگشت به سنت های باستانی ایرانی گرفته تا تعیین جاهای خاص برای آتش بازی .من خیلی موافق این مطلب نیستم که چهارشنبه سوری فرصت است لذا در تیتر نوشته ام از آن استفاده نکردم.

معمولا کسانی که جهارشنبه آخر سال را یک معضل می دانند بیشتر متمسک به توجیهات ودلایل پزشکی می شوند و با ارائه آمار عجیب وغریب معتقدند این معضل از نوع پزشکی وروانی است.اما توصیه می کنم کمی دقیق تر نگاه کنیم.شبکه های ماهواره ای و هم چنین محیط های بی انصاف مجازی چشم امید بسیار ی بسته اند به چهار شنبه های آخر سال.فرصتی برای تهدید امنیتی نظام که به حکم طبیعت، هرساله تکرار شده و امیدهایی را در خیمه ضد انقلاب می رویاند.اگر با نگاه کارشناسی به این رسم و بدعت غیر معقول و بی پایه واساس پرداخته نشود آتش این آتش سوزی ها متوجه مسائل کلان تری می شود که خاموش کردن آن نه با ماشین های آتش نشانی ممکن است ونه با فیلم باران کردن کانال های تلویزیون!

نه اینکه کارهای عجیب وغریب کم دیده وشنیده بودیم ، یکی هم اضافه شد! اکران فیلم جدایی نادر از سیمین در سینماهای اسرائیل وبه تعبیر بهتر در فلسطین نه چندان آزاد.سوال خیلی ساده وروان است.چه علتی باعث شده که اسرائیل به این کار تن دهد:آیا این فیلم در مذمت حزب الله لبنان است؟ آیا رهبران سیاسی ایران را هدف قرار داده است؟آیا یهودی ها به اسم نادر خیلی علاقه مندند!؟آیا می خواستند به ایرانی ها بگویند بابا ما از خودتونیم!؟ آیا صرفا بخاطر اینکه برنده اسکار شده ....یا اینکه دشمنان دیرینه اسرائیل را دروغگو و مضطرب معرفی کرده است ؟

....

انتخابات مملکت ما حواشی جالبی دارد که گاه در همه دوره ها تکرار می شود .یکی از این حاشیه های پرو پا قرص و از عوارض لازم  ولاینفک انتخابات، آراء باطله است.چند دوره حضور در هیئت نظارت تجربه خوب وفرح بخش و گاه قابل تاملی از اراء باطله را برایم به یادگار گذاشته است.در سخت ترین  و پرکارترین ساعات روزهای رای گیری و درست در آخرین لحظات شمارش آراء که جان همه در حال به در آمدن است والبته از چای ومخلفات آن هم خبری نیست،کافی بود که یک آدم خوش ذوق و و قت شناس صاف برود سراغ این قماش آراء و آنها را برای حاضران بخواند.بعضی از این رای ها در خاطرم مانده است: من به زی زی گولو رای می دهم، دوستت دارم شقایق، مرگ بر آمریکا،شادی روح امام خمینی صلوات، من بیکارم و ... حالا شما به این لیست اضافه کنید نقاشی بعضی ها را وهم چنین نوشتن شماره تلفن همراهشان بر روی کاغذ رای!!!

اگر این رای های باطله به درستی تحلیل شوند نتایج جالبی بدست خواهد آمد.بعضی از صاحبان آراء باطله هم میخواهند در انتخابات شرکت کنند و هم نکنند.ممکن است در ماهواره ها به گوششان خوانده باشند که اگر صفحه انتخابات شناسنامه شان سفید باشد شغل بی شغل! بعضی آراء باطله همراه با عشق به اصل انتخابات  ولی با چاشنی ناامیدی از همه کاندیداهاست.این مورد درباره آراء سفید بیشتر صدق می کند.بعضی هم واقعا نمی دانند به چه کسی رای دهند و صاف می روند سراغ  امام زمان و پیغمبر و... و روی کاغذ  نام آنان را می نویسند.بخش محدودی از صاحبان آراء باطله هم بصورت تفرجی و شاید اشتباهی وحتی از روی چشم وهم چشمی ، برای اولین و آخرین بار سر از شعب اخذ رای در می آورند تا لااقل یک بار هم که شده انتخاب را در سطح کلان تجربه کنند.

در هر حال رای های باطله اگر چه نشان از بی ذوقی صاحبانش دارد ولیکن قبول کنیم که گاهی تقصیر دیگرانی است که آنان را اقناع نکرده اند تا بدانند رایشان  وقتی اثر کامل دارد که نام نامزدی آنهم از روی تحقیق و کاردانی، زینت بخش کاغذ رای شده باشد.