غذای ایرانیان در سرزمین وحی

هنوز که هنوزه وقتی مسافرین از سفر حج یا عمره بر می گردند یکی از مهم ترین دغدغه ها و پرسش های استقبال کننده گان وضعیت خوراک دلبندان و نورچشمی هاشان در مکه ومدینه است والبته تا چند سال پیش یکی از سوغات های نوبر و کلاس بالا،نوشابه های یک ریالی عربستان بود که در کشور ما مشتری زیادی داشت وگاه بیش از خود حاجی مورد توجه قرار می گرفت!

غذای ایرانی ها در عربستان چند سالی است که به طور متمرکز پخته می شود و مثل سابق نیست که هر هتل برای خودش ایالتی به نام آشپزخانه علم کند  ویک مشت آدم با عناوین مختلف چون نظارت بر ظرفشوئی،آبکش بدست،قابلمه بلند کن وصلوات چاق کن!!!طفیلی آشپزهای محترم وزحمتکش اینور وآنور بروند.

روزانه در هر کدام از دو شهر مکه و مدینه حدود سی هزار وعده غذا برای ناهار وشام پخته می شود که انصافا کار بزرگی است.اگر نگاهی به سفره ها در سرزمین وحی بیندازید می بینید تنوع غذائی بد نیست .شاید بتوان گفت بزرگترین مشکل غذائی در مدت اقامت دوازده روزه در آنجا کم بودن برنج بود که صدای خیلی ها را در آورده بود .بعضی ها معتقد بودند جهت جلو گیری از اسراف این کار را می کنند .الله اعلم .

مرغ ،ماهی پلو،خورشت بادمجان وقیمه از جمله غذاهای آنجا بود .بعضی اوقات چند عدد چیبس مانده وخیس خورده!وچند گرم خیارشور کنار ظرفتان یافت می شود .ماست ها از عربستان است ولی بقیه اقلام از جمله دوغ از ایران آورده می شود چون خریدش از عربستان اصلا صرفه اقتصادی ندارد .آنجا با خوردن نان های ساندویچی تازه قدر و ارج نان سنگگ ولو به قیمت ایستادن در صف وتحمل غرغر شاطر  را می فهمی واز همان جا یک فاتحه برای شیخ بهایی هوا می کنی .

و اما حکایت نوشابه های مکه هنوز باقی است.شاید بی ادبی باشد ولی باور کنید که لایزید الا بولا!!

چند حاشیه از شهر مدینه

اولا یکی از صحنه های عجیب شهر مدینه وهمین طور مکه دیش های کو چک وبزرگی است که بر سر خانه ها نصب شده است .صحنه های خنده داری است .باور کنید با یه حساب سر انگشتی می شود فهمید که تعداد دیش ها چند برابر تعداد خانه هاست.شاید بگویید در بعضی شهرهای بزرگ ایران هم همین صحنه کم وزیاد به وجود آمده است اما تنوع دیش ها در عربستان برو برگرد ندارد .گاه کوچک اندازه یه قابلمه وگاه بزرگ اندازه یه کامیون.در یکی از خیابانها خانه ای چهل متری را دیدم که دیشش از خود خانه بزرگ تر بود!انگار خود وهابی ها فهمیده اند که امامزاده شان شفا ندارد وبه جای دیگر دخیل بسته اند .

دوما به شما قول می دهم هر وقت اسرائیل معاهده ان پی تی را امضا کرد عربستان هم قدر آثار تاریخی اش را خواهد دانست.بنده خداها حق دارند .از قدیم هم گفته اند که مرد میراثی چه داند قدر مال.مفت ومجانی به دستشان رسیده وبا دست خودشان هویت تاریخی یک میلیارد ونیم مسلمان رادود می کنند .در باره تبار شناسی وهابیت قبلا نوشته ام .این جماعت دشمن زاپاسند .یعنی هروقت کاری از دست غده سرطانی وشیطان بزرگ وروباه مکار واین قماش دولت ها برنیاید وهابیت سریع آستینش را بالا می زند وآنچنان سنگی در چاه می اندازد که هزاران عاقل هم نمی توانند درش بیاورند .

در مدینه تا حلقوم کوه احد را ساختمان ساخته اند .خود مسجد النبی هم حال وروز خوبی ندارد ودر محاصره خفه کنند ه ساختمان هاست.مکه که وضعش بدتر است .حال خودتان تصور کنید وقتی به شما بگویند می خواهیم شما را به موزه مکه ببریم چه تراژدی طنزی واقع می شود .چند تا سنگ از این ور وآن ور جزیره العرب سرهم کرده اند به اسم موزه!

بیجاره اگر مسجد آدینه بسازد        تا سقف فرو ریزد ویا قبله کج آِید!!!!!!

نفس کشان ریز ودرشتی که در تصویر زیر مشاهده می کنید تنها جرمشان اینست که چند صد کیلومتر با تهران فاصله دارند! جالب اینکه تجربه نشان داده که معمولا همین ها هستند که با جدیت وپشتکارشان تهران را تهران کردند وگرنه تهران همان طهران قجری باقی می ماند.ما همه جا را تهران می کنیم!!! .مگر نشینیده اید که به یک اصفهانی گفتند که اگر شهر شما پایتخت شود چه حسی پیدا می کنید در جواب گفته بود: خیلی خوشحال می شوم چون آنوقت می شویم بچه تهران!!!

نیمه شعبان  در مدینه

متن زیر را در شب نیمه شعبان امسال در مسجد النبی نوشته ام )

آمده ام تا در کنار رسولخدا بنویسم وکاغذ را خط خطی کنم تا شاید کودک وجودم سواد نیاز وحال را دریابد .شب نیمه شعبان است اما در مدینه انگار نه انگار! ما در ایران تولد مولودی را جشن می گیریم که این جماعت معتقدند هنوز به دنیا نیامده است.

قطعا این حرم قدمگاه اوست.به خیال خودم  در این چند روزه به دنبال او گشته ام اما ندیدمش.اهلش می گویند می آید ومی رود اما مهمان هر نگاهی نمی شود .حق هم دارد ،آخر این چشم یا باید خال زیرلب مجریان عروسکی ام بی سی را ببیند ویا خال گونه امام مهدی را .

وای که اگر مدینه دست ما بود چه می شد .همه جا چراغانی بود وپر از نقل وتنقل.آن وقت نیروگاه برق مدینه مجبور بود با تمام ظرفیت کار کند.در آن ساعات حتی انباشت نامنظم لیوان های یکبار مصرف هم زیبا می شد ودیدنی .هر جا می رفتی نو افشانی بود گاه ساده وگاه با چراغ رنگی.

آقاجان ،اینجا ،در مدینه ،تاریخ تولد تو را اشتباه گرفته اند .اصحاب فیل دچار آلزایمر شدید شده اند.ساحل نشین وبیابان نشین همه دارند راه می روند اما مطاف را اشتباه گرفته اند .اینجا بد جوری شیر تو شیر است .نام ابوهریره را کنار نام علی(ع)نوشته اند.در نمازشان قنوت را کمپلت تعطیل کرده اند .قنوت یعنی همان منفذی که ما انسانها می توانیم در نماز با هر زبانی رک وپوست کنده با خدا اختلاط کنیم.چند بار در نماز جماعت اینجا شرکت کرده ام  اما یه چیزی کم داره.به خدا به خاطر خرق عادت نیست .یک حس واقعی است.

ای امام من

آپارتمانها دور بقیع را محاصره کرده اند.کبوتر ها برای پرواز فقط بقیع را دارند وبس.داخل مسجد خنک است اما دلها عرق دارد .

ای خنکای دلها  تولدت مبارک   

فرائض موبایلیه !

نمونه ای از اهتمام هم وطنان به انجام مستحبات وعبادات در مساجد مختلف شهر مدینه !!!